Dislexia irakurketarekin eta idazketarekin lotutako hizkuntza-trebetasunei eragiten dien nahasmendua da, batez ere diskriminazio fonologikoari, epe laburreko memoriari, deskodetzeari, sekuentziazio fonologikoari eta letren ezaugarrien pertzepzioari.
Jatorri neurobiologikoa du (Shaywitz, 2003).
Dislexia kultura guztietan eta gaitasun eta baldintza sozioekonomiko guztietan dago. Herentziazko eta bizitza osorako garapen neurologikoaren baldintza bat da.
Lehen Hezkuntzan prozesu fonologikoak bereganatzen ez dituzten neska-mutilek litekeena da inoiz ez bereganatzea, baldin eta beren beharretarako egokia den irakaskuntza eskaintzen ez bazaie; dislexia iraunkorra da.
Detekzio goiztiarra Lehen Hezkuntzako 3. mailan egiten dena da; AZKARRA, berriz, Lehen Hezkuntzako lehen mailan, ikasturteko lehen hiruhilekoan, egiten dena da.
Desberdin ikasten dute eta irakaskuntza eraginkor goiztiarra, esku-hartze egokia eta irakaskuntza eraginkor eta gidatua eskainiz gero, ikasle arrakastatsuak, gizabanako seguruak, lankide eraginkorrak eta herritar arduratsuak izatera iritsi daitezke.